تلخاب

اشعاری ازتئلیم خان ساوه ای که توسط آقای جمراسی(بیلیم)به زبان ترکی خلجی برگردانده شده است این اشعاررا به تمامی عاشیق های صاحب دل بویژه عاشیق های منطقه‌ی قم،ساوه رودبارتفرش وبخش خلجستان تقدیم می نمایم :ادامه مطلب

نویسندگان

1.    دکتر موریس چالوم – Maurice  Chalom- ، فارغ التحصیل دانشگاه مونترال است . آقای دکتر چالوم بعنوان یک مدرس و یک کارشناس بیش از پانزده سال است که در عرصه های اجتماعی فعال می باشد . مشاور ارشد ‹‹انجمن مدنی خدمات پلیسی›› بوده و در اموری مرتبط همچون شهر نشینی ، خشونت ، سازمان دهی مجدد خدمات پلیسی در عرصه های محلی ، ملی و سطوح بین الملل صاحب نظر می باشد .

2.    خانم لوسی لئونارد – Luce Leonard- عضو وزارت دادگستری کانادا ، او بعنوان یک جرم شناس با آکادمیها و سازمانهای دولتی کانادا ،مرکز پیشگیری از وقوع جرم و امنیت اجتماعی همکاری می کند . او در کمک به توسعه رویکردها و اقداماتی که مرتبط با جرم و رسیدگی به قربانیان می باشد ، فعال است .

3.    آقای فرنز وندرزچورن – Franz  Vanderschueren- ، او یک جامعه شناس است و از سال 1996 در ‹‹برنامه شهرهای امن تر›› بعنوان هماهنگ کننده برای مرکز ‹‹Habitat›› - وابسته به سازمان ملل – کار کرده و از سال 1992 مشاور فنی سازمان ملل در ‹‹برنامه مدیریت  شهری ›› بوده است . این برنامه تحت مدیریت مرکز Habitat در نقاطی همچون آفریقا ، آسیا ، آمریکای لاتین و کشورهای عربی به اجرا گذاشته شده است . او پیش از این در پروژه هایی همچون ‹‹توسعه امور انسانی›› و ‹‹کاهش فقر›› در آمریکای لاتین ، آسیا و آفریقا فعال بوده و صاحب  تالیفاتی  در  حوزه  خشونتهای شهری و راههای دستیابی به عدالت برای فقرای شهری می باشد.

4.    آقای کلود وزینا- laud ezina- ، او در مرکز بین المللی پیشگیری از جرایم ، مدیر بخش همکاریهای فنی است . او یک دانشمند امور سیاسی بوده و در عرصه امنیت شهری ، پیشگیری از جرم و روابط فرهنگی نیز صاحب نظر می باشد . وی برای مدت سیزده سال است که به مدیران ‹‹جامعه شهری مونترال›› مشاوره داده و در حال حاضر در بسیاری از برنامه های امنیت شهری و تبادل کارشناس بخصوص در آفریقا حضور دارد.

پیشگفتار

      این اثرسعی دارد به مدیران محلی و ملی ، پلیس و سازمانهای اجتماعی و شهری که در راه ایجاد و توسعه امنیت در سطوح منطقه ای و شهری گام بر می دارند ، کمک کند . بدین منظور به بررسی چالشهای موجود در شهرهای نا امن که عمدتا پلیس و مدیران شهری با آنها مواجه هستند ، می پردازد . همچنین عکس العمل پلیس در مواجهه با این چالشها که بر اساس تجربیات نوین پلیس در کشورهای شمال و جنوب استوار است مورد بررسی قرار خواهد گرفت .

در سالهای اخیر ، افزایش آشکار میزان جرم و بزهکاری در شهرها ،موجب گسترش احساس نا امنی ‹‹عدم اعتماد به پلیس›› شده است . این ‹‹بحران  اعتماد به پلیس›› با به کار گرفتن سازمانهای رو به رشد خصوصی در مسائل امنیتی و کاهش میزان دخالتهای دولت تا حدودی تعدیل شده است ، اما بهر حال ، در شهرها ، نگرانی عمیق مردم نسبت به عدم توانایی پلیس در ایجاد امنیت در نقاط خاصی از شهر ، بخصوص در مناطق فقیر نشین همچنان مشهود است . برخی فرماندهان پلیس معتقدند که پلیس فقط باید با جرایم بزرگ که از توابع آن بزه کاری و هرزه گری است ، مقابله شدید کند . حال آنکه مردم از اینگونه رویکردها نگرانند (و برخورد پلیس با جرایم کوچک را نیز ضروری می دانند) . این در حالی است که فساد و سوء استفاده از قدرت منجر به بوجود آمدن وجهه ای منفی از پلیس نیز شده است .در مواجهه با نا امنی رو به گسترش و بحران ‹‹نقش پلیس در جامعه›› دولتها ،ادارات، پلیس و مقامات محلی به اهمیت  ‹‹موضوع تمرکز زدایی در امنیت›› و نقش مهم دیگر سازمانهای مدنی و شهری در پیشگیری از جرایم پی برده اند  . نهادهای محلی پیشگیری از جرم در کنار عوامل قانونی و انجمنهای شهری مجدانه می کوشند تا بر مبنای رویکردهای نوین راهکارهایی جدی برای مقابله با جرائم بیابند . این موضوع باعث شده تا آنان به ارزیابی مجدد نقش پلیس در چهارچوب ‹‹مدیریت شهری›› و ‹‹همکاریهای محلی›› بپردازند . بدین منظور لازم است تا همکاری نزدیک بین پلیس و مردم بعنوان یک‹‹ اصل›› مورد توجه قرار گیرد و در نتیجه احساس پاسخگو بودن پلیس در برابر مردم تعمیق گردد . رویکردهای جدید نیز  موجب  توسعه  امنیت  شهروندان  در  برابر  مشکلات  شده است  .  مشکلاتی  از قبیل بزه کاری و هرزه گریهای کوچک و حمایت از گروههایی که در ریسک امنیتی به سر می برند .این تحقیق اگر به اهمیت ارتباط میان پلیس و مقامات و انجمنهای محلی در پیشگیری از جرم می پردازد ، در نتیجه پیشنهاد می گردد که ‹‹برقراری امنیت فقط وظیفه پلیس نیست›› و از موضوعات ‹‹مدیریت سالم ›› می باشد. به دیگر بیان این که ‹‹امنیت وظیفه همه شهروندان است ›› و با همکاری مشترک میان شهروندان و کلیه مقامات محلی باید پیاده گردد . اگر چه پلیس بخاطر تخصص و چهارچوبهای سازمانی  مهمترین عضو جامعه است که به برقراری امنیت می پردازد .این کتاب همچنین به تجزیه و تحلیل‹‹ نقشهای گسترده پلیس ›› خواهد پرداخت .بطور مثال نیروهای ‹‹ایلواتی یر››- ILOTIERS- در فرانسه و یا ‹‹کوبانز››- Kobans- در ژاپن ، نمونه هایی بعنوان جایگزین روشهای سنتی پلیس هستند که در سطوح منطقه ای به برقراری امنیت مشغولند . این شیوه های جدید پلیسی ، بهرحال موجب تغییر نگرش و اصلاح فرهنگ ها میان پلیس ، مردم و مقامات کشوری خواهند شد .فرآیندی که نیازمند زمان ، سرمایه گذاری ، آموزش ، بسترهای عملی ، احساس همکاری و مسئولیت ، ارزیابی و چهارچوبهای قانونی لازم است .این اثر به بررسی بسترهای محلی بخصوص در کشورهای در حال توسعه نیز می پردازد . اینکه یک سیستم پلیسی جدید و موثر به چه نوع حمایتهای اجتماعی و به چه چهارچوبهای قانونی نیازمند است و از چه مراحلی باید گذر کند .

هدف این نوشته این نیست که یک شیوه منتخب به عنوان ‹‹الگو›› به پلیس و یا شهرداری دیکته گردد. بلکه برعکس به ارائه راهکارهای گوناگون مبتنی بر روشهای دموکراتیک می پردازد که منجر به اصلاحات موثر در برخی سازمانهای پلیس گردیده است . هدف دیگر کمک کردن به تحقیقاتی است که در صدد یافتن راه حلهای امنیتی محلی می باشد ، بخصوص کمک به حس مشترکی که در آن شهروندان ، مقامات محلی ، پلیس و دولت در کنار یکدیگر برای دستیابی به امنیتی پایدار تلاش می کنند .